- išnarpuloti
- išnar̃puloti žr. išnarplioti: 1. Išnar̃pulok siūlus – labai susipynę Slk. 2. refl. Kai įkliuvau tinkluosna, tai tik kad išsinar̃pulojau Slk. 3. tr. Prng narpulojant padaryti. \ narpuloti; atnarpuloti; išnarpuloti
Dictionary of the Lithuanian Language.